حسابداری دولتی
موضوع: آموزش حسابداری
مقدمه :
مدیریت فرآیند تصمیم گیری است و تصمیم گیری نیازمند اطلاعات است. از میان اطلاعات گوناگونی كه مدیران برای اخذ تصمیمات خود بدان نیازمندند، اطلاعات مالی جایگاه ویژه ای دارد، چرا كه اكثر قریب به اتفاق تصمیمات مدیران مستقیما آثار و پیامدهای مالی داشته و یا بطور غیر مستقیم وضعیت مالی موسسه را تحت تاثیر قرار می دهند. اطلاعات مالی و حسابداری ابزار ارزشمندی جهت تصمیمات مربوط به تامین، تخصیص و كنترل منابع اقتصادی در اختیار مدیران قرار می دهد.
هر یك از دستگاههای اجرایی كشور عهده دار انجام برخی از وظایف دولت هستند و لذا برای ایفای وظایف محوله، بودجه ای در قالب اعتبار مصوب از محل بودجه كل كشور در اختیار آنها گذاشته می شود تا پس از تخصیص اعتبار و دریافت وجه از خزانه براساس مقررات موضوعه و جهت تحقق اهداف معین دستگاه آن را به مصرف برسانند.
حسابداری فقط با وقایعی كه بتوان آن را با پول اندازه گیری كرد، سروكار دارد. باین ترتیب بسیاری از رویدادها و واقعیتهای مهم یك سازمان كه قابل بیان به زبان پول نیستند در دفاتر مالی آن ثبت و ضبط نمی شوند.
حسابداری یك نظام اطلاعاتی مالی است:
این نظام اطلاعات مالی مجموعه ای از روشها و قواعدی است كه از طریق آن اطلاعات مالی مربوط به یك موسسه، جمع آوری، طبقه بندی و به نحو قابل فهم و ساده ای در قالب گزارشهای مالی خلاصه و گزارش می شود تا بتواند در تصمیم گیریهای مدیران و در تحقق اهداف موسسه مورد استفاده قرار گیرند.
نتیجه آنكه حسابداری ابزار تصمیم گیری و مدیریت است و نظام حسابداری هر سازمان تابع نیازهای اطلاعاتی آن سازمان می باشد.
تعریف حسابداری دولتی:
حسابداری دولتی نظامی است كه اطلاعات مالی مربوط به فعالیتهای وزارتخانه ها و موسسات دولتی را بمنظور تصمیم گیری صحیح مالی و كنترل برنامه های مصوب بودجه سالانه و منابع مالی مورد استفاده دولت، جمع آوری، طبقه بندی، تلخیص و گزارش می نماید.
در تعریف بالا تاكید بر برنامه های مصوب سالانه و منابع مالی دولت شده است به دلیل آنكه كنترل بودجه و منابع مالی دولت از اصول بنیادین حساباری دولتی است.
در حسابداری دولتی مراحل حسابداری برای كنترل برنامه مصوب سالانه و نیز جلوگیری از تداخل منابع مالی مورد استفاده به كار گرفته می شود. پس كنترل بودجه از اصول بنیادی حسابداری دولتی است .
مشخصات یك موسسه دولتی:
موسسه دولتی بایستی حتما همه مشخصات ذیل را داشته باشد وگرنه موسسه دولتی نیست:
1- تشكیلات و سازمان مشخصی داشته باشد.
2- به موجب قانون تشكیل شده باشد.
3- زیر نظر یكی از قوا باشد.
4- عنوان وزارتخانه نداشته باشد.
شركت دولتی : به واحد سازمانی مشخصی گفته می شود كه با اجازه قانون تشكیل شده و بیش از پنجاه درصد از سرمایه آن متعلق به دولت باشد.
تفاوت سازمانهای انتفاعی و بازرگانی با سازمانهای غیر انتفاعی دولتی:
1- انگیزه: هدف اصلی تشكیل سازمانهای بازرگانی عموما سود است اما سازمانهای دولتی بنا به ضرورتهای اجتماعی و قانونی تاسیس می شوند و سود نمی تواند انگیزه ای برای تشكیل آنان باشد.
2- مالكیت: مالكیت سازمانهای دولتی اصولا عمومی است و سهامداران آن همه مردم كشور می باشند و مالكیت فردی یا بصورت سهام قابل خرید و فروش در سازمانهای دولتی وجود ندارد.
3- منابع مالی :
در موسسات دولتی عموما از طریق مالیات تامین می شود.
در موسسات بازرگانی از طریق سهامداران خصوصی تامین می شود.
4- در سازمانهای دولتی هزینه ها با درآمدها مربوط نیستند.
5- هدف از وصول مالیات بیشتر توسط دولت تمركز ثروت نیست بلكه هدف توزیع عادلانه ثروت و تقویت بنیه مالی برای خدمات بیشتر به جامعه است.
مقایسه حسابداری دولتی و حسابداری بازرگانی :
موارد افتراق :
1- صورتهای مالی آنها با هم متفاوت است چون انگیزه تاسیس سازمانهای بازرگانی تحصیل سود است و لذا صورت سودو زیان یكی از ... بقیه در ادامه مطلب
زمان‌ارسال: 3 بهمن 1394
نویسنده: سید‌مصطفی‌هاشمی
نظرات: 0
